Zoet water drijft op zout water. In een Hele Shaw cel ( in feite een heel smal aquarium) kun je dat mooi laten zien. Het zoute water is hier blauw, het zoete ongekleurd. Het stuk schuim in het midden stelt een eiland voor waar een buitje op valt (zoet water). Een zogenaamde zoetwaterlens ontstaat. Je ziet heel mooi de uitbollende vorm van de zoetwaterlens. De kriebellijntjes zijn de wortels van bomen die op het eiland groeien (Kiribati?). Ze wortelen nog net in zoet water. Wat gebeurt er als het zoute water hoger komt? (zeespiegelstijging of uitputten van het zoete water door drinkwaterputten te gebruiken). Het zoute water stijgt, de bomen sterven af.
Ik ben nu eenvoudig te maken Hele-Shaw cellen aan het bouwen welke voor gebruik in onderwijs geschikt zijn. Dus: to the point, duidelijk, makkelijk neer te zetten, in gebruik te nemen, goed en compact op te bergen, duurzaam en niet te kostbaar. De eerste praktijktest met de cel is gedaan op de Woudenberg Chemie Conferentie, waar naast de zoetwaterlens ook getoond werd hoe grondwaterstroming door de bodem heen trekt ( en hoe vervuiling , bijvoorbeeld nitraat of PFAS zich daarmee verspreidt).
De cel werkte als zodanig goed maar het aanbrengen van het schuim ging te onhandig. Daar is nu een aanpassing voor gemaakt en op de NLT conferentie “Model-leren” zullen we die laten testen door docenten aardrijkskunde, natuurkunde.
Het oog wil ook wat, dus de houten onderdelen worden ook vervangen door strakke aluminium profielen en een mooi standaardje vervangt de metalen hoek.